W maju 1945 roku przybył do Wrocławia z grupą pionierów Mieczysław Kempa – były dyrektor Zakładu dla Głuchoniemych we Lwowie. Na jego wniosek 1 sierpnia 1945 roku przyjęto na Zakład dla Dzieci Głuchych budynek przy ulicy Inwalidzkiej 17\19, który wybudowano w tym celu w 1933 roku.
Brak odpowiednich funduszy na remont i wyposażenie obiektu doprowadził do tego, że Kuratoriom Okręgu Szkolnego Wrocławskiego przekazało go Opiece Społecznej z przeznaczeniem na Zakład Szkolenia Inwalidów. Długie poszukiwania doprowadziły dyrektora Mieczysława Kempę do majątku ziemskiego przy ulicy Dworskiej. Decyzją Zarządu Miejskiego we Wrocławiu z 13 czerwca 1947 roku i po protokolarnym przejęciu 22 czerwca 1947 roku obiekt stał się siedzibą Wrocławskiego Zakładu dla Głuchoniemych.
Placówka znajduje się na Pilczycach w północno- zachodniej części Wrocławia. Pilczyce są osiedlem mieszkaniowym. Oprócz zwartych bloków mieszkalnych odbudowanych w okresie dziesięciolecia znajdują się tu również ulice z jedno- dwurodzinnymi domkami i ogrodami przydomowymi. W ostatnich latach w sąsiedztwie Ośrodka powstało wielkie osiedle mieszkaniowe Kozanów z typową wielopiętrową zabudową. Ośrodek mieści się w ślepym wylocie ulicy Dworskiej w zabudowaniach dawnego majątku obszarniczego Zygfryda Woyrscha, na lewym brzegu Ślęży. Do śródmieścia jest około 8 km. Na terenie Ośrodka wzniesiono nowe obiekty i zmodernizowano stare. W części ocalał oryginalny drzewostan. Dzisiejszy Ośrodek różni się od obiektu przejętego przesz pierwszego dyrektora. Stanisław Kamiński podaje, że „budynek główny- pałac z 19 pokojami miał w 80% zniszczony dach, brakowało oświetlenia i ogrzewania; budynki gospodarcze- stodoły i stajnie były zniszczone i zanieczyszczone gruzem i obornikiem, dachy częściowo rozebrane. Budynek administracyjny był częściowo zamieszkały. Nie było w nim podłóg , wody, kanalizacji. Podwórze i park były zawalone gruzami i poprzecinane rowami strzeleckimi. Ogrody i pola należące do Zakładu leżały odłogiem”.
Jesienią 1947 roku zabezpieczono budynek pałacu. Podjęto prowizoryczne przygotowania do przyjęcia pierwszych wychowanków. Meble – wojskowe łóżka i szafy oraz poniemieckie sprzęty z dawnej szkoły dla głuchoniemych ustawiono w pałacu. Kuchnię urządzono w budynku administracyjnym. Zakład nie dysponował żadnym wyposażeniem. Rodzice zaopatrywali pierwszych wychowanków w rzeczy osobiste, pościel, łącznie z materacami, naczynia stołowe, przybory do jedzenia. Podstawą działalności kuchni były skromne subwencje Inspektoratu Szkolnego, paczki UNRRA i odpłatność rodziców.
W pierwszym niepełnym roku szkolnym 1947\1948 w Zakładzie uczyło się w klasach I i II szkoły podstawowej 26 wychowanków ( 19 chłopców i 7 dziewcząt). Uczniowie wraz z pedagogami wykonali ogromną pracę przy odgruzowaniu i oczyszczeniu obiektu. Byłą stajnię przystosowano na stołówkę. Pełniła ona także funkcję świetlicy i sali do zajęć grupowych.
W latach 1948- 1950 dyrektor Zakładu osobiście kierował pracą Szkoły Podstawowej, Internatu, Ośrodka Rolnego. Tylko on posiadał pełne kwalifikacje do nauczania dzieci głuchych.
1 IX 1950 roku powołano na kierownika szkoły Eugenię Jaworską, a na kierownika internatu Jana Kowalskiego. W rok później uruchomiono Zasadnicza Szkołę Zawodową, którą kierował mgr Stanisław Stanisz.
W latach 1948-1950 dzieci przychodzące do Zakładu badał i przyjmował osobiście dyrektor Zakładu. W latach 1951-1952 czynność tę wykonywała komisja składająca się z kierownika szkoły i dwóch kwalifikowanych nauczycieli.
Od 1953 roku do naszego Zakładu kierował dzieci specjalny Ośrodek Selekcji dla Dzieci z Wadami Słuchu i Mowy we Wrocławiu, działający właśnie przy naszym Zakładzie pod kierunkiem Stanisława Kamińskiego.Okręgowa Komisja Selekcyjna we Wrocławiu obejmowała swym zasięgiem województwa katowickie, opolskie i wrocławskie i badała co roku od 80 do 120 dzieci. Komisja pracowała do 1975 roku. Potem rolę Komisji przejęły Wojewódzkie Poradnie Szkolno-Wychowawcze w 49 województwach.
Obecnie po reformie organizacyjnej kraju Ośrodek został uznany za placówkę o zasięgu regionalnym i dlatego organem prowadzącym
od 1 stycznia 1999 roku jest Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego.
Film o historii naszego Ośrodka
